{ "title": "Karpuz Ekimi", "image": "https://www.karpuz.gen.tr/images/karpuz-ekimi.jpg", "date": "19.01.2024 20:15:52", "author": "Gülistan Ateş", "article": [ { "article": "Karpuz Ekimi, Yaz aylarında sıcaklığı bir nebze olsa hafifleten yiyeceklerden olan karpuz hemen hemen herkesin sevdiği bir meyvedir Çoğu kaynağa göre karpuzun asıl vatanı Hindistan'dır. Ülkemizde de karpuz çeşitleri birçok bölgede yetiştirilebilmektedir. Sadece yenmekle kalmayıp, aynı zamanda kabuğundan şekerleme yapılabilmesi ya da suyunun içilebilmesi de karpuzun tüketimini arttırıyor. Ancak insanlar, i sağlıklı bir besin olan karpuzu çok sevmelerine rağmen nasıl yetiştirildiği hakkında pek bilgi sahibi değiller. Bu bitki nasıl ekilir, nasıl yetiştirilir, az bilinen özellikleri nelerdir? Karpuzun kökleri sulama yapılmayan topraklarda derine inebilmektedir, sulanan topraklarda ise 40-50 cm derinlikte veya yüzeye oldukça yakın bir şekilde tutunurlar. Karpuzun gövdesi dik büyüyemez, Toprak yüzeyine yayılarak büyür ve uygun şartlar altında 3-4 m. Kadar uzar. Çiçekleri sarı renktedir. Karpuzun yenilen kısmı yani meyvesinin standart bir şekli ebadı yoktur. Şekil, renk tonu, irilik, çekirdek rengi gibi konularda değişiklik gösterir. Bu yetiştirme şartları ile ilgili olsa da bu yolla karpuzun çeşidi de bu işi bilenlerce kolay bir şekilde tespit edilebilir.

Karpuz tarımında erkencilik için fide ile karpuz yetiştiriciliği yapılabilir. Bunun için 10x13 cm ebadındaki altı delinmiş olan plastik torbalar kullanılır. Bu torbalar iyi karıştırılmış toprak ile doldurulur. Bu torbalar süzgeçli kovalar ile sulanarak seralar ya da yüksek tünellere konur. Torbalarda yetişen fidelerde yabancı ot temizliği yapılarak sulaması yapılır. Normal şartlarda bu fideler 30 ile 45 gün içinde dikime hazır hale gelir. Dikime hazır hale gelen fideler alınıp 2 m sıra arası ile ve 75 cm sıra üzeri olacak şekilde daha önceden kültüvatör ile sürülmüş ve karık pulluğu ile karıkları açılmış olan tarlaya dikilir. Plastik torbalardan fideler çıkarılırken fidelerin toprağının dağılmamasına dikkat edilmeli ve dikimden sonra mutlaka can suyu verilmelidir.

Ilık iklim seven karpuz aşırı soğuktan da nemden de hoşlanmaz. Bu bitkinin yetiştirilmesi için en uygun topraklar da akarsu kenarlarında bulunan su tutma özelliği yüksek olan topraklardır. Karpuz ekiminde üç usul vardır. Sıra usulüne göre karpuzun gelişmesi ve yayılması ile toprağın karakteri göz önünde bulundurularak, 1,5-2 m. Aralık verilerek ve 5-6 cm derinlikte çizgiler açılır. Açılan bu çizgilere 90-100 cm aralıklarla 2-4 tohum bırakılır. Daha sonra tırmıklanarak tohumların üzeri toprakla kapatılır. Bu yöntem ekonomik olan bir yöntemdir.

Ocak usulü yetiştiricilikte ise 40-50 cm çapında ve 15-20 cm derinliğinde açılan çukurların dibine 5-10 cm'ye kadar gübre konulur. Her bir çukura 3-4 tane tohum bırakılır ve tohum üzeri 2-3 cm çukurda kalacak şekilde kapatılır ve üzerine hafifçe bastırılır. Bir diğer usulde çukur usulü yetiştiriciliğidir. Bu en çok görülen uygulamalardan biridir. Özellikle Diyarbakır karpuzları bu şekilde yetiştirilmektedir. Bu yöntemde Nisan ayında sular çekildikten sonra birbirinden üçer metre ara ile 1 metre uzunluğunda, 50'şer cm genişlik ve eninde çukurlar açılır. Çukurun iki uç tarafı, güvercin gübresi ile doldurulur. Gübrenin üzerine kum eklendikten sonra (Nemli kum) iki başta oluşan bu yığınlar üzerine üç ya da dört karpuz tohumu ekilir.
" } ] }